De Amerikaanse band OK Go maakt popliedjes waar nogal wat op aan te merken is, maar de videoclips zijn meesterlijk. Ze doen het dan ook beter op Youtube dan op Spotify. In I won’t let you down laat regisseur Morihiro Harano de bandleden op robotscooters rondrijden in een uiterst precieze choreografie. Het is een prestatie van formaat aangezien de clip in een enkele take werd opgenomen met een drone-camera. Kijk ook maar eens naar de veelgeprezen clips The writing on the wall, This too shall pass of Here it goes again.
Categorie archief: Moet je Zien!
Brunettes Shoot Blondes: Knock Knock
De track Knock Knock is aardig, maar niet veel meer dan dat; het is de clip die de muziek van de Ukraïense band Brunettes Shoot Blondes optilt.
Voor de video werd gebruikt gemaakt van zes iPhones, een iPod nano, drie MacBook Airs, twee iPads en twee iPads mini. Nadat de animatie klaar was, moest die op alle apparaten synchroon verlopen. Dat vergde een uiterst precieze berekening en bediening. Het resultaat: een zeer originele videoclip op 14 schermen.
Nina Millin: The Beyoncelogues: Irreplaceable
Actrice Nina Millin brengt tracks van Beyonce in de vorm van een dramatische monoloog. Aanvankelijk deed Millin mee met een karaoke-wedstrijd, maar de act mislukte dusdanig, dat ze besloot de tekst te behandelen op een manier die ze wel onder de knie had: acteren. Irrepleceable heeft volgens Millin Shakesperiaanse kwaliteiten. Zo ver zou ik niet willen gaan, maar het is ontegenzeglijk de eerste keer dat ik de tekst door heb laten dringen, en die blijkt nog ergens over te gaan ook.
Bekijk de oorspronkelijke versie van Beyonce, die op youtube maar liefst 93.000.000 keer is bekeken, terwijl ze toen nog gewoon kleding droeg, hier.
Nina Millin is overigens niet de eerste die de tekst van bekende liedjes onder de loep neemt. Acteur Peter Sellers declameert hier A Hard Days Night van The Beatles als een Laurence Olivier die Richard III speelt.
Giovanni Sollima: Sogno ad occhi aperti
Cellist Giovanni Sollima componeerde dit stuk zelf en zijn grote liefde voor minimal music, zoals die van Philip Glass en Steve Reich, klinkt er duidelijk in door.
Cineast Lasse Gjertsen knutselde het beeld bij elkaar. Hij liet Giovanni verschillende bewegingen maken en filmde die; vervolgens knipte hij de armen los en plakte die in lagen over elkaar heen, zodat het lijkt of er een zes-armige cellist bezig is.
Future Islands: Seasons (Waiting on you)
http://www.youtube.com/watch?v=1Ee4bfu_t3c
Binnen 3 minuten en vijftig seconden veranderde de groep Future Islands uit Baltimore van een rockende undergroud underdog in een succesverhaal. Het was vooral dankzij frontman Samuel T. Herring dat het optreden bij David Letterman zoveel impact had. Tijdens een op z’n zachtst gezegd eigenzinnige choreografie, zingt hij zonder opsmuk recht uit het hart en met een overtuigingskracht, die doet vermoeden dat hij vlak voor het optreden door de liefde van zijn leven aan de kant is gezet. En als dat niet zo is, dan mag ‘ie van mij een Oscar.
‘True Detective’ Theme song by The Handsome Family
True Detective behoort onbetwist tot de beste series van dit moment. De openingsmuziek van de donkere detective-reeks is Far from any road van The Handsome Family en zet de toon van deze even grimmige, eigenzinnige als prachtige HBO serie met glansrollen van Matthew McConaughey en Woody Harrelson.
The Happy Family bestaat uit het echtpaar Brett and Rennie Sparks. Rennie schrijft de vaak morbide teksten en haar getormenteerde man Brett componeert de muziek. Het autobiografische So much wine maakt duidelijk dat The Happy Family haar naam nog vooralsnog geen eer aandoet.
Rerelease: David Bowie: Rock ‘n’ Roll Suicide
David Bowie maakte vandaag bekend dat hij in het kader van Record Store Day, in het leven geroepen om de verkoop van platen en cd’s te promoten, twee singles opnieuw in roulatie zal brengen op 7 inch vinyl. In Engeland zal Rock ‘n’ Roll Suicide, de laatste track van het album Ziggy Stardust, te koop zijn en Amerika mag zich verheugen op de release van 1984.
Record Store Day, de hoogmis van de platenzaak, wordt gevierd op 19 april.
Bekijk de BBC documentaire David Bowie and The Story of Ziggy Stardust , over een van de de meest iconische creaties in de geschiedenis van de popmuziek.
1959: The Year That Changed Jazz
Deze BBC documentaire zoomt in op het jaar 1959, dat een scharnierpunt vormde in de ontwikkeling van de jazz. Amerika stond met de Cuba crisis, de Vietnam oorlog en de rassenonlusten bol van politieke en sociale onrust. Muzikanten als Charles Mingus, Dave Brubeck en Ornette Coleman voorzagen deze gebeurtenissen van een muzikaal commentaar. In 1959 werden vijf LP’s geperst die de jazz richting experiment stuurden: Kind of Blue van Miles Davis , Time Out van Dave Brubeck, Mingus Ah Um van Charles Mingus en The Shape of Jazz to Come van Ornette Coleman.
De documentaire zit vol prachtig archiefmateriaal en interviews met o.a. Herbie Hancock, Lou Reed, Ornette Coleman en duurt een klein uur. De commentaarstem is mierzoet, maar dat mag de pret niet drukken.
fijne geluiden 