http://www.youtube.com/watch?v=HkoSmHcR0WE

In juni 1986 gaf trompettist Chet Baker dit concert in de legendarische jazzclub Ronnie Scott in Londen. Drank en drugs hebben duidelijke sporen nagelaten op de tronie en het gedrag ‘de mooie jongen met wie het fout afliep’. Twee jaar later zal hij zwaar onder invloed en gewond op de Prins Hendrikkade in Amsterdam worden aangetroffen na een onfortuinlijke en fatale val uit zijn hotelraam. De jonge Elvis Costello begint schuchter en moet You Don’t Know What Love Is, dat wordt vervlochten met I’m A Fool To Want You, van het blad lezen. Michel Grailler zit achter de piano, Riccardo del Fra betast de bas en het komt helemaal goed. Costello was een enorme fan van Chet Baker en had hem in 1983 al gevraagd een solo the spelen op zijn track Shipbuilding.

Singer/songwriter Rob Cantor schreef twee jaar geleden een bizar liedje over de acteur Shia LeBeouf als kannibaal. Shia LeBeouf, die onder andere te zien was in Lars van Triers indrukwekkende en verontrustende epos Nymphomaniac, komt steeds vaker in het nieuws vanwege zijn excentrieke gedrag. Hij verstoorde luidruchtig een uitvoering van de musical Cabaret en verscheen op de rode loper van het filmfestival in Berlijn met een papieren zak over zijn hoofd met daarop de tekst I’m not famous anymore. Cantors lied over LeBeouf is nu vervat in deze videoclip met The Gay Men’s Chorus of Los Angeles, The West Los Angeles Children’s Choir, The Argus Quartet en een aantal dansers. Aan het eind is Shia LeBeouf zelf te zien; hij zit als enige toeschouwer van dit musicaleske lied indringend te applaudisseren. Rob Cantor werd bekend door zijn youtube-hit Perfect, waarin hij 29 beroemdheden nadoet.

De Noor Jarle Bernhoft heeft alleen een gitaar en een loopstation nodig om te klinken als een volledige band. Op youtube werd dit nummer al snel meer dan 7 miljoen keer bekeken. Dit leverde hem een optreden bij Ellen Degeneres op en een duet met niemand minder dan Jill Scott. In Nederland wil het allemaal niet zo vlotten met deze multi-instrumentalist uit Oslo.  Misschien is het een ideetje om hem te vragen voor de leader-muziek van de eerstvolgende Scandi-thriller . De series uit dit genre hebben twee dingen gemeen: ze zijn bovengemiddeld goed, maar de muziek is benedenmaats. Als Bernhoft zich nou buigt over de Moorden van het Noorden, dan komt het helemaal goed.

http://www.youtube.com/watch?v=8TM0b7nGTUc

Het tiende studio-album van Kravitz is uit: Strut. De eerste single, The Chamber, had me er bijna toe gebracht de rest maar niet meer te beluisteren. Totale muzak onder een eigenpijperige en seksistische clip. Gelukkig trad hij op bij Letterman met de titel-track Strut; net zo’n fijn geluid als Are You gonne go my way uit 1993.  Cindy Blackman, begonnen als straatmuzikant in New York, zit achter de drums. Gail Ann Dorsey, ooit bandlid van David Bowie en Brain Ferry, speelt bas en Craig Ross speelt een lekker robbertje gitaar.

Kravitz acteert ook, zo zat hij in Precious en in The Hunger Games, en dat doet hij heel naturel; hij is niet louter oogverblindend aantrekkelijk. Zolang hij maar niet ophoudt met musiceren, want in goeden doen verzorgt hij de perfecte soundtrack bij de voortplanting.

Inutil Paisagem, ofwel Useless Landscape, is geschreven door Antonio Carlos Jobim, de Gershwin van de Latijns-Amerikaanse, die vooral bekend werd met The Girl from Ipanima . Zangeres Gretchen Parlato is de dochter van Dave Parlato, die jarenlang de bassist was van Frank Zappa. Ze is al even gelauwerd als bassiste Esperanza Spalding.  Spalding won in 2011 een Grammy Award voor beste nieuwkomer, die toen voor het eerst aan een jazz-artiest werd toegekend. De dames doen in muzikaliteit niets voor elkaar onder in deze sobere en smaakvolle versie van de bossanova-hit, die je vooral moet horen met veel lage tonen in de speakers.

Lack of Afro is de artiestennaam van Adam Gibbons.  Hij werd geboren in Exeter, luisterde urenlang naar Motown, klom achter de piano op zijn zevende en greep de sax op zijn elfde. Vier jaar later kroop hij achter de drums om als achttienjarige het gitaarspelen meester te zijn. En aangezien Adam weet dat de wereld er beter van wordt als een man zijn beperkingen kent, heeft hij in deze track door Jack Tyson-Charles laten inzingen.

Vintage Trouble is een rock/soulband uit Hollywood. Zanger Ty Taylor groeide op met gospelmuziek en draaide thuis Otis Redding en Tina turner. Hij was eerder gitarist/vocalist bij Dakota Moon.  Pelvis Pushing is slang voor dansen en ook voor de bewegingen die horen bij een ritmisch samenzijn dat niet noodzakelijkerwijs rechtop en al evenmin op een dansvloer hoeft plaats te vinden. Vintage Trouble’s track  Today is pretty great vormde de muzikale basis van een Honda commercial.

You make me feel so young werd geschreven door Josef Myrow en Mack Gordon voor de musical Three Little Girls in Blue, maar werd pas echt bekend toen Frank Sinatra het opnam. De Canadese crooner Michael Bublé neemt de versie van Sinatra bijna letterlijk over, inclusief de vette Big Band. De clip doet je verlangen naar het komende seizoen van de tv serie Mad Men, die in het voorjaar 2015 zal worden uitgezonden.